Choć większość placówek medycznych przywykła już do wytwarzania i zarządzania elektroniczną dokumentacją medyczną, nie brak kolejnych zmian i nowości, szykowanych w tym zakresie. Jednym z pomysłów, z którymi prędzej czy później przyjdzie nam się zmierzyć, jest centralna elektroniczna rejestracja. W jaki sposób ma ona funkcjonować? Jak będzie przebiegać program pilotażowy z nią związany? Podczas jednego z naszych ostatnich webinarów odpowiedzi na te pytania przedstawiły Agnieszka Pietrzak i Dominika Kołodziejska z kancelarii APDK Adwokaci.

Kogo obowiązuje ustawa o EDM?

Jak wynika z obowiązującego w Polsce prawa, prowadzenie Elektronicznej Dokumentacji Medycznej dotyczy zarówno podmiotów finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków publicznych, jak również podmiotów prywatnych. Ustawa o systemie informacji w ochronie zdrowia posługuje się takimi nazwami, jak usługodawca, czyli określa tu wszystkie podmioty medyczne, nie tylko placówki, które są finansowane przez NFZ.

Co więcej, od 1 lipca 2022 wejdzie w życie dodatkowy obowiązek przekazywania do Systemu Informacji Medycznej (SIM) zdarzeń medycznych, czyli usług świadczonych przez podmiot medyczny pacjentowi, takich informacji jak:

1. Informacje o wyrobach medycznych zaimplantowanych u usługobiorcy,
2. Informacje o alergiach usługobiorcy,
3. Informacje o grupie krwi usługobiorcy,
4. Informacje o ciąży usługobiorcy.

Dane te będą przekazywane do Systemu Informacji Medycznej oraz umieszczane w Internetowym Koncie Pacjenta (IKP).

Obowiązki w ramach EDM dla wszystkich podmiotów medycznych

Zasadniczo wyróżnić możemy trzy główne obowiązki podmiotów medycznych, jakie związane są z Elektroniczną Dokumentacją Medyczną. Należą do nich:

1. Prowadzenie Elektronicznej Dokumentacji Medycznej bez względu na to, czy pacjent wyraża na to zgodę.
2. Raportowanie zdarzenia medycznego, kiedy ma ono miejsce, bez względu na zgodę pacjenta.
3. Przekazywanie dokumentacji medycznej tylko za zgodą pacjenta – wyjątek stanowi zagrożenie życia pacjenta.

Rozwój EDM – elektroniczna rejestracja centralna

Elektroniczna Dokumentacja Medyczna jest wytwarzana w ramach Projektu rozporządzenia w sprawie programu pilotażowego w zakresie elektronicznej rejestracji centralnej na wybrane świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.

Ustawodawca dąży do rozwoju platformy P1 tak, aby jak największa część informacji z procesu udzielania świadczeń trafiła właśnie na nią. Istotą zdalnej platformy jest fakt, że bez fizycznego kontaktu z pacjentem możliwe będzie korzystanie z dokumentacji związanej z jego stanem zdrowia.

Celem programu pilotażowego jest ocena efektywności elektronicznej rejestracji centralnej, w tym w szczególności:

• Możliwości samodzielnego wyszukiwania przez pacjentów dostępnych terminów udzielania wybranych świadczeń i dokonywania przez nich zgłoszeń (zapisów)
• Mechanizmów przydzielania pacjentom wolnych terminów udzielania świadczenia, w tym z uwzględnieniem określonych przez nich kryteriów,
• Udostępniania przez świadczeniodawców harmonogramów przyjęć w zakresie świadczeń, których dotyczy program pilotażowy, oraz ich prowadzenia w systemie P1.

Projekt zakłada, że będzie realizowany na początek w trzech obszarach: kardiologii, w świadczeniach z zakresu tomografii komputerowej oraz w zakresie rezonansu magnetycznego

Realizatorem takiego programu pilotażowego może być podmiot, który spełnia następujące warunki: jest świadczeniodawcą, działa na podstawie umowy z NFZ i jest podłączony do platformy P1. Poza tym podmiot taki musi posiadać swoje oprogramowanie, które pozwoli na obsługę skierowań w postaci elektronicznej, a także może raportować zdarzeń medyczne oraz obsługuje e-skierowania.Oprogramowanie to powinno zapewaniać również możliwość realizacji elektronicznej rejestracji centralnej na świadczenia lub mieć możliwość korzystania z aplikacji gabinet.gov.pl w celu realizacji elektronicznej rejestracji centralnej.

Przebieg procesu udzielenia świadczenia w ramach programu pilotażowego

Elektroniczna rejestracja centralna przebiega w ten sposób, że najpierw mamy do czynienia ze zgłoszeniem pacjenta i przydzieleniem mu terminu świadczenia. Jeśli nie jest możliwe przydzielenie terminu w chwili zgłoszenia, wtedy świadczeniobiorca umieszczany jest na centralnej liście oczekujących, na której znajduje się on do czasu otrzymania i zaakceptowania propozycji terminu udzielenia świadczenia.

Pacjent może dokonać zapisu za pośrednictwem swojego Internetowego Konta Pacjenta (IKP) lub w inny sposób, np. telefonicznie, osobiście lub bezpośrednio u realizatora programu pilotażowego albo za pośrednictwem innego świadczeniodawcy.

Centralna elektroniczna rejestracja w praktyce

Procedura uzyskania świadczenia przez pacjenta jest dość prosta i sprowadza się do trzech punktów:

1. Umieszczenia pacjenta w centralnej liście oczekujących,
2. Powiadomienia pacjenta o proponowanym terminie,
3. Akceptacji terminu przez pacjenta – a tym samym umieszczenia go w harmonogramie udzielania świadczeń przez danego świadczeniodawcę.

Jeśli chodzi o kwestię rozliczania świadczeń, wszystkie świadczenia udzielone w ramach programu pilotażowego będą finansowane przez NFZ. Będą one rozliczane w formie miesięcznego ryczałtu, na podstawie umów powiędzy posczególnymi świadczeniodawcami a NFZ. Wysokość kwot ryczałtu określa załącznik stosownego rozporządzenia.

Etapy realizacji programu pilotażowego

Program pilotażowy podzielony został na dwa etapy, w których nastąpi jego realizacja. Wyróżnić możemy zatem:

1. Etap przygotowania i realizacji – od wejścia w życie* do dnia 30 listopada 2022
2. Etap ewaluacji programu – od 1 grudnia 2022 do 31 grudnia 2022

W przypadku pierwszego z tych etapów, rozporządzenie wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Warto mieć także na uwadze fakt, że działania określone w programie pilotażowym jako świadczenia zdrowotne to – według ustawy o świadczeniach medycznych opieki zdrowotnej – takie działania, które służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne, wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich udzielania.